Απόσπασμα από του Φ. Ντοστογιέφσκι "Έγκλημα και Τιμωρία"
“Μια
πορεία προς τα μπρος
(ή μια πρόοδος, που λένε)”
.... «Τα ‘χει
μάθει όλα απέξω για να μας κάνει το σπουδαίο» είπε ξαφνικά ο Ρασκόλνικοφ.
«Είπατε
τίποτα;» ρώτησε ο Πιοτρ Πετρόβιτς που δεν άκουσε καλά.
Αλλά δεν πήρε
απάντηση.
«Όλα αυτά είναι
πολύ σωστά» είπε ο Ζοσίμοβ επεμβαίνοντας βιαστικά.
«Δεν είναι
έτσι;» συνέχισε ο Πιοτρ Πετρόβιτς ρίχνοντας ένα φιλικό βλέμμα προς τον Ζοσίμοβ.
«Θα συμφωνείτε και σεις, φαντάζομαι» εξακολούθησε γυρίζοντας κατά τον
Ραζουμίχιν. Στα λόγια του υπήρχε κιόλας κάποιος τόνος θριάμβου και παραλίγο να
προσθέσει: «νεαρέ μου». «Πρέπει να παραδεχτείτε πως υπάρχει μια πορεία προς τα
μπρος ή μια πρόοδος, όπως λένε, έστω και μόνο στον τομέα της επιστήμης και της οικονομίας».
«Κοινοτοπίες!»
«Όχι, δεν
είναι κοινοτοπίες! Ως τώρα, λόγου χάρη, μου έλεγαν: “Αγάπα τον πλησίον σου”»
εξακολούθησε ο Λούζιν, με άκαιρη ίσως βιασύνη. «Τον αγαπώ τον πλησίον μου, αλλά
τι βγαίνει απ’ αυτό; Βγαίνει πως πρέπει να μοιραστώ μαζί του το παλτό μου
κόβοντάς το στα δύο, οπότε θα μείνουμε κι οι δύο γυμνοί, γιατί καθώς λέει και η
ρώσικη παροιμία: “Όποιος κυνηγάει πολλούς λαγούς, δεν πιάνει κανέναν”. Έρχεται,
λοιπόν, η επιστήμη και σου λέει:....